http://furtasacra.pl/wp-content/uploads/2016/02/Bartyzel-Urbanek-zestawienie.pdf

http://furtasacra.pl/

„Jeżeli jakiś dar natury przypadkiem wyróżnia się pośród moich skromnych talentów, to jest nim wyczucie tego, co dobre, i tego, co wyśmienite, in artibus et letteris. Na tym instynkcie, który rzadko mnie zawodzi, muszę się oprzeć, kiedy zapewniam Pana, że tak doniosła książka nie pojawi się już w naszym stuleciu ani po tej, ani po tamtej stronie oceanu. (…) Dzieło, w którym sam nie wiem, co bardziej podziwiać: zaangażowanie moralne, szlachetne nieprzejednanie, głębokość i niezmierne bogactwo idei czy łacińską przejrzystość w sposobie ich wyrażania”.

                                                                                  Ernesto Volkening ( Scholiach Davili)

AFORYZMY Pierowdruk: „Stańczyk. Pismo konserwatystów i liberałów” nr 11 (1989), nr 12, 13 (1990), nr 14 (1991), nr 24, 25, 27 (1995), nr 28 (1996). Wybrał i przełożył z języka niemieckiego Tomasz Gabiś. Przekładu dokonano na podstawie niemieckich wydań: Nicolás Gómez Dávila, Einsamkeiten. Glossen und Text in einem, przeł. Günther Rudolf Sigl, Karolinger Verlag, Wien […]

https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Lipi%C5%84ski

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tomasz_Gabi%C5%9B

Zacznijmy od 1985 roku, kiedy to powstała idea stworzenia pisma, które połączyłoby rozproszone po całej Polsce niezależne ośrodki myśli konserwatywno-liberalnej. W 1985 roku istniały w Polsce cztery główne ośrodki tej myśli – warszawski z Januszem Korwin-Mikkem na czele, krakowski z Mirosławem Dzielskim, wrocławski oraz wydawnictwo Kurs Stanisława Michalkiewicza i Mariana Miszalskiego. Zacieśniała się zwłaszcza współpraca między środowiskiem wrocławskim a Mikkem. Cała grupa wrocławska (Andrzej Maśnica, Tomasz Gabiś, Aleksander Popiel, Krzysztof Bąkowski), która później tworzyła redakcję „Stańczyka” była związana z podziemnym ruchem wydawniczym. Tomasz Gabiś współpracował z wydawanymi przez Adama Lipińskiego pismami „Konkret” i „Nowa Republika”. Krzysztof Bąkowski natomiast od 1984 roku zajmował się wydawaniem pierwszych na Dolnym Śląsku pism o profilu konserwatywno-liberalnym. Były to „Dziś – Pismo Robotników Wrocławskich Zakładów Pracy” oraz faktyczny pierwowzór „Stańczyka”, czyli „CDN-Koliber” (dwa numery z lat 1984–1985). Wydawany przez Krzysztofa Bąkowskiego protoplasta „Stańczyka”, „CDN-Koliber”, w myśl strategii promowanej przez Dzielskiego i Mikkego działał jawnie, a artykuły w nim publikowane podpisywane były prawdziwymi nazwiskami ich autorów. To doprowadziło do aresztowania 6 maja 1985 roku Krzysztofa Bąkowskiego i Tomasza Gabisia. Zatrzymanym postawiono następujące zarzuty: nielegalne wydawanie pisma, podżeganie do niepokojów społecznych i chęć obalenia ustroju. Proces wydawcy i publicysty „Kolibra” zakończył się jeszcze w tym samym roku. Wrocławski Sąd Okręgowy skazał Bąkowskiego na dwa lata więzienia (z czego odsiedział niecałe siedem miesięcy), a Gabisia na półtora roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata.